تشکیل هویت نسل جدید به دست معلم است؛

یعنی حتی نقشی پررنگ‌تر از نقش خانواده و پدر و مادر.

خود شما هم فرزندان مدرسه‌ ای دارید و می‌بینید که

گاهی اوقات فرمایش آقا معلم یا خانم معلم برای بچه وحی منزل است؛

به خانه می‌آید، کاری را انجام می‌دهد یا کاری را انجام نمی‌دهد،

یا ساعتی می‌خوابد یا ساعتی ورزش می‌کند، یا کار دیگری می‌کند؛

چون اینها را معلم گفته. پدر و مادر که بارها این حرفها را می‌گویند، تاثیر ندارد؛

اما حرف معلم تاثیر دارد. در اکثر موارد حرف معلم بر حرف پدر و مادر

در ذهن کودک و نوجوان ترجیح پیدا می‌کند. این است نقش معلم.

اگر ما می‌خواهیم این هویت، خوب شکل بگیرد؛

اگر می‌خواهیم نسلی بوجود بیاید که اعتماد به‌ نفس

و انضباط اجتماعی داشته باشد؛ یک نسل مسوولیت‌پذیر و با عرضه

و با کفایت برای کارهای بزرگ، یک نسل دارای ابتکار، یک نسل مهربان

و بدون احساس انتقام‌گیری در درون خانواده‌ی بزرگ جامعه، یک نسل فداکار،

یک نسل پرکار، یک نسل کم اسراف و دور از اسراف؛

اگر می‌خواهیم فرهنگ عمومی جامعه به این سمت حرکت کند،

راه و کلیدش آموزش و پرورش است.

برای تربیت چنین نسلی، آموزش و پرورش باید مهیا و مناسب باشد.

بیانات در دیدار جمعی از معلمان استان کرمان ۱۳۸۴/۰۲/۱۲