حاج آقای پناهیان توی یکی از سخنرانی هاشون یه ایده ای می دن و می فرمان (نقل به مضمون):

بچه هارو که بردید اردو، یه بار آش بدید، بعد بگید باید ببخشیدا، امروز قاشق نداریم، آش بدون قاشق هم که نمی شه! بعد هر کسی یه جور اعتراض می کنه، یکی مسخره می کنه، یکی فحش می ده! یکی هورت می کشه! و هر کسی یه کاری می کنه!

بعد شما بگید ما قاشق داشتیم، و قاشق هارو پخش کنید و بگید می خواستیم ظرفیت هارو بسنجیم، از دوستانی که با ظرفیت بودن تشکر می کنیم! دفعه بعد اگه قاشق ندادی، هیچ کس هیچ چیزی نمی گه، حتی اگه شام هم ندادین، بچه ها می گن اشکالی نداره، اصلا ما شام نمی خوایم، اینجوری بچه ها یاد میگیرن زود قضاوت نکنن...