کودک نمی‌تواند «نه» بشنود...

* به‌محض شنیدن تقاضای کودک، «نه» نگویید. ابتدا بررسی کنید، اگر دلیلی منطقی داشتید، «نه» بگویید و اگر دلیلی ندارید یا قبول کنید و یا قول دقیقی برای آینده به او بدهید.

* به‌صورت پرسشی پاسخ ندهید؛ برای مثال اگر کودک بستنی خواست، نگویید «فکر نمی‌کنی نزدیک شامه!» بلکه بگویید «نه!»

* به‌گونه‌ای پاسخ ندهید که مجبور به بحث کردن شوید؛ برای «نه» گفتن خیلی دلیل نیاورید تا کودک هم یکی‌یکی آن‌ها را رد کند و بحث و جدل پیش بیاید.

* بعد از پاسخ روشن و کوتاه «نه»، چراها و نق‌زدن‌های کودک را نادیده بگیرید.

* اگر نادیده گرفتن برایتان سخت است، بعد از هر بار نق زدن کودک، جمله کوتاه آخر خود را البته با همان لحن، تکرار کنید. مثلاً «شکلات، بی شکلات!»

* عدم همکاری او را با محرومیت، تنبیه کنید. برای مثال او را به اتاقش بفرستید و یا از تماشای برنامه کودک منعش کنید.

* به همکاری کودک امتیاز دهید؛ هر چند امتیاز یک جایزه.

# پی نوشت :

ماهنامه خانه خوبان، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، معاونت تربیتی فرهنگی.