خلاصه صحبتهای استاد تراشیون در برنامه آفتاب شرقی پیرامون تربیت عبادی فرزندان :

- هرچقدر فرزندان در کودکی با مسایل و آداب عبادی، همچون نماز و روزه اُنس و وابستگی بیشتری پیدا کنند، در سنین نوجوانی و بزرگتر بهتر با عبادات مأنوس هستند، و دیگر لازم نیست بابت نماز و روزه دایم به آنها متذکر شد، چون در کودکی در وجودشون نهادینه شده.

- بچه هامون رو اینقدر تن پرور و کم طاقت بار نیاریم، مثلا در راه رفتن تا گفتند ما خسته شدیم، مادر اشاره میکنه پدر بغلش کنه، اصلا درست نیست، یا اینکه در ماشین نشستیم تا میگه تشنمه سریع مادر به پدر میگه یه جا نگه دار آب بخریم، اینها باعث میشه فرزندان کم طاقتی بار بیان، و در بزرگی مادران و پدران کم طاقتی میشن که تحمل کمترین سختی رو در زندگی ندارند.

- در مورد روزه هم، حتی روزه کله گنجشکی ریشه روایی داره، که چه بهتر کودکانمون 6_7 ساله رو برای سحر بیدار کنیم، سحری بخورند، و تا جایی که تونستند چیزی نخورند، و اگر چیزی خوردند باز از خوردنی های متفرقه و میلی و هوسی دست بکشند تا مثلا در افطار.

- اینکه برخی پدر و مادرها میگن چرا ما با وجود اینکه جلوی بچه هامون نماز میخونیم روزه میگیریم، باز هم بچه هامون کوتاهی میکنند، این است که طبق روایات ما باید محبوب بچه هامون بشیم، و برای محبوب شدن، راه کارهای زیادی رو خود معصومین علیهم السلام ارائه دادند، مِن جمله اینکه در خانه لباس زیبا و جذاب بپوشیم، مثلا پدر با یه بیژامه رنگ رفته و... ظاهر نشه، یا خوش بو باشیم، مثلا پدر آب میخواد با لحن بد یا معمولی به فرزندش نگه آب بیار، که اونم ممکنه گوش نکنه، مثلاً بگه دختری که اینقد باباش دوسش داره، میشه یه لیوان آب بده دست بابا، یعنی لحن های زیبا در صحبت کردن بجای دستور و فرمان دادن مؤثر است.

با رعایت این موارد، ناخودآگاه بچه ها مجذوب والدین میشن و حرف هاشون براحتی در آنها اثر میکنه.

این روح بندگی کردن رو با تمرین دادن در کودکی، در فطرت کودکانمون تقویت کنیم.