نکته ای حیاتی برای مربیان عزیزی که تازه وارد کار میشوند:

هنگام ارتباط اولیه با متربی ها مطمئناً کارها و حرفهای ناشایست زیادی از آن ها میبینید و میشنوید... که اگر تصمیم داشته باشید به همه آنها واکنش نشان دهید، رابطه شما پایداری خود را از دست میدهد.

رابطه اولیه که در آن متربی سعی دارد تا هرچه بیشتر از شخصیت مجهول مربی متوجه شود بسیار مهم است، چون هر کار شما یک گام در معرفی خودتان به متربی است. که اگر شما را فردی قلمداد کنند که به علایق و سلیقه رفتاری و حرف های آنها ارزش غائل نیستید و همیشه تو ذوق آنها میزنید، کار مشکل میشود.

اصولاً متربی ها تشویق پذیر و تنبیه گریز هستند.

در زمان اولیه رابطه، بهترین سبک رفتاری برای عدم بروز این مشکل این است که: شما در مواجهه با رفتار های غلط، سرد یا تقریباً بی تفاوت (نه کاملاً) و در مواجهه با رفتار های خوب، بسیار گرم، انگار که اصلاً تاکنون‌ رفتار سردی با آن نداشته اید، داشته باشید.

یک نکته:

شاید بابعضی از متربی هایی مواجه شوید که به دلایلی رفتار های غلط آنها بسیار زیاد است.

در این هنگام شما باید بر کوچکترین کارهای آنها تمرکز کنید و‌ زود تشویق کنید...

حتی بعضی‌ اوقات برای رفتار های خوب آنها جایزه ای هم تدارک ببینید.

نکته فنی راهبردی در این بحث:

چون آشنایی اولیه است و متربی قصد دارد به شما نزدیک شود و راهِ نزدیک کردنِ خودش به شما را، در خشنود کردن شما میبیند، پس تمرکز در کارهایی میکند که موجب خشنودی شماست. و کارهای خلاف این امر رفته رفته به حاشیه میرود و از او سلب میشود...

... باتشکر از آقای کمیل علی پور ...