شیطان در روش کاری خود یک سیاست گام به گام 👣👣 را پیش می برد.  

قرآن کریم در مورد روش کار شیطان 😈 می فرماید:زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ

یعنی کاری را که در مرحله اول ناپسند به نظر انسان جلوه می کند به مرور برای او زیبا می کند.😳

از همین رو باید بسیار توجه کنیم به اعمال خودمان👀. چه بسا حرکتی را شروع کنیم برای خدا ولی ناگاه به خودمان بیاییم و ببینیم که تا کمر در منجلاب فرو رفتیم.

مربیان تربیتی باید بسیار به این نکته توجه کنند،باید آفت های این مسیر را به خوبی بشناسند تا خدایی نکرده،همین کار پر زحمتی که برای خدا آغاز کرده اند به ابزاری برای شیطان تبدیل نشود.

یکی از آفت هایی که متاسفانه در بین مربیان تربیتی شایع است(و معمولا خود فرد توجه آن نمی شود 😴 مگر شخص دیگری به او تذکر دهد)  در روابط صمیمانه بین مربی و متربی شکل می گیرد.

افتادن محبت متربی در دل مربی یکی از بزرگترین خطراتی است که تمام مجموعه را تهدید می کند.🔥🔥  

اگر محبت متربی در دل مربی افتاد - که متاسفانه کم و بیش در میان فعالان فرهنگی مشاهده می شود😒😪   - ،توجه مربی در جمع متربیان به طور نا ارادی بیشتر به او جلب می شود.این تازه ابتدای ماجراست.

با ادامه این روند متربی کم کم احساس می کند که این وظیفه مربی است که به او توجه کند و اصطلاحا لوس بار می آید.از طرف دیگر قدرت💪  ایجاد دافعه از مربی سلب می شود.

این مرز خیلی باریک است.در اکثر موارد خود شخص متوجه نیست و اگر کسی او را متوجه حالات او نکند  وقتی به خود می آید که دیگر دیر شده است.اینجاست که لزوم مشاوره👬👬   در کار تربیتی آشکار می شود.در نظام تربیتی الهی 🙏 هر مربی باید خود یک مربی داشته باشد.مربی او هم همین طور و الی آخر که در نهایت این شجره طیبه🌳  به وجود مقدس نبی اکرم(ص) ختم می شود.ایشان هم در محضر خدا متربی بودند.همان طور که می فرمایند:

أدَّبنی ربّی فأحسَنَ تأدیبی

پروردگارم مرا ادب نمود پس تأدیب من نیکوترین ادب‌هاست.(بحارالانوار- ج71- ص382)

با یکی از مربیان صالحین،بر سر یکی از متربی ها بحث می کردیم💭😮  .من هر چه به او می گفتم با توجه به حالات روانشناسی او و شما،روشی که نسبت به او در پیش گرفته ای اشتباه است،قبول نمی کرد.😠 

تا اینکه چند روز بعد با هم در محضر یکی از اساتید علوم تربیت بودیم،ایشان در ذیل بحث خود دقیقا به همان موضوع مورد بحث ما اشاره کرد.👉در آخر شب که دوباره او را دیدیم بار دیگر آن مسئله را با استناد به حرف های آن روز صبح بیان کردم.با اینکه قبول کرده بود روش او اشتباه است ولی باز هم تصیمیم به پیگیری همان روش را داشت.😡 در ادامه صحبت متوجه شدم،او متربی مورد نظر را دوست دارد و این علاقه باعث می شود که نتواند روش خود را تغییر دهد.

🔫💥😵

این رفتار را - البته نه به این شدت- در میان جمعی از مربیان دیگر می توان یافت.مخصوصا آن ها که به تازگی وارد این عرصه شده اند.

این نقطه کمینگاه شیطان است.💀   ما به زینت شیطان گمان می کنیم در حال کار فرهنگی برای خدا هستیم ولی در واقع برای نفس خود کار می کنیم.

یاد شهید عزیز مصطفی صدر زاده 😭😭  به خیر که به همه ما فعالین فرهنگی این توصیه را داشت:

دوستان با معرفت،❤️  هم رزمای بسیجیم!❤️ 

می‌دونم وقتی این نامه✉️  رو براتون می‌خونن از بنده دلخور می‌شید و به بنده تک خور و یا ... میگید

چون می دونم شماها همتون عاشق جنگ با دشمنان خدا هستید،می دونم عاشق شهادتید...

.

.

.

چند نکته را به حسب وظیفه به شما سفارش می کنم:

۱- وقتی کار فرهنگی را شروع می کنید با اولین چیزی که باید بجنگیم خودمان هستیم ...

۲- وقتی که کارتان می گیرد و دورتان شلوغ می شود تازه اول مبارزه است زیرا شیطان به سراغتان می آید اگر فکر کرده اید که شیطان می گذارد شما به راحتی برای حزب الله نیرو جذب کنید ، هرگز...

۳- اگر می خواهید کارتان برکت پیدا کند به خانواده شهدا سر بزنید ، زندگی نامه شهدا را بخوانید سعی کنید در روحیه خود شهادت طلبی را پرورش دهید ...

۴- سخنان مقام معظم رهبری را حتما گوش کنید، قلب شما را بیدار می کند و راه درست را نشانتان می دهد.

۵- دعای ندبه و هیئت چهارشنبه را بچسبید.

۶- خود سازی دغدغه اصلی شما باشد.

مصطفی صدرزاده

... ارسالی یکی از مخاطبین بزرگوار ...