🔸سالها پیش دانش آموزی که ظاهراً کارش را خوب انجام نداده بود،
مخاطب قرار دادم و گفتم: فردا باید همراه پدرت به مدرسه بیایی. گفت: آقا من پدر ندارم.! ...
یکی دو ماه گذشت...
دوباره به دلیل دیگری این دانش آموز به من ارجاع داده شد، غافل از گفتگوی قبلی،
گفتم: فردا باید با پدرت به مدرسه بیایی... گفت: آقا قبلاً که گفته بودم، من پدر ندارم.!
... شرمنده شدم و عذر خواستم.
.
.
.
امروز بعد از سالها که این دانش آموز را دیدم، این واقعه به خاطرم آمد؛
به کنارش رفتم و بعد از سلام و علیک، دست بر دوشش گذاشتم و گفتم:
فکر می کنم الآن پیش دانشگاهی باشی؛ گفت: بله آقا. گفتم:
خیلی وقته ندیدمت؛ خیلی دوست داشتم دوباره شما را ببینم. گفت: خیلی ممنون.
درواقع میخواستم با زبان بی زبانی یک بار یگر ازش عذرخواهی کرده باشم.
خلاصه اینکه از دانش آموزانتان اطلاعات مناسب داشته باشید تا اینچنین مشکلاتی پیش نیاید.🔸
... با تشکر از جناب آقای محمدحسن صاحبدل ...
نظرات (۰)