یک سال به آقای رجایی خبر دادند معلم نمونه شده است، آیا حاضر است برای دریافت مدال معرفی گردد؟! او با بی ‏تفاوتی گفت آن را لازم ندارد و در مقابل تعجب مدیر و دیگران گفت: اگر دانش ‏آموزی به هنگام تدریس، درسش را خوب بفهمد و لبخند رضایت بر لبانش نقش بندد، همان مدال معلم است و به آن افتخار خواهد کرد.

شهید رجایی در سال 1312 در قزوین به دنیا آمد. او با همت مادرش دوره ابتدایی را در شهر قزوین به پایان بُرد و سپس به تهران رفت. رجایی هم‏زمان با کار و فعالیت، به طور متفرقه ادامه تحصیل داد و پس از دانش ‏آموختگی، با راهنمایی آیت اللّه‏ طالقانی به معلمی روی آورد. شهید رجایی به معلمی عشق می‏ ورزید و کلامش این بود که: «اشتباه کردم شغل معلمی را انتخاب کردم؛ چون مسئولیت آن خیلی سنگین است. اگر قرار باشد بار دیگر آزادانه شغلی را انتخاب کنم، باز همین اشتباه را تکرار می ‏کنم.» او همچنین می‏ گفت: «معلمی شغل نیست؛ عشق است. اگر به عنوان شغل انتخابش کرده ‏ای، رهایش کن و اگر عشق توست، مبارکت باد».

چند روز پیش بچه دار شده بود. دم سنگر که دیدمش، لبه ی پاکت نامه از جیب کنار شلوارش زده بود بیرون.

گفتم: " هان، آقا مهدی خبری رسیده؟ " چشم هایش برق زد.

گفت: " خبر که... راستش عکسش رو فرستادن ".

خیلی دوست داشتم عکس بچه اش را ببینم. با عجله گفتم: "خب بده، ببینم".

گفت: " خودم هنوز ندیدمش ". خورد توی ذوقم.

قیافه ام را که دید، گفت: " راستش می ترسم؛ می ترسم توی این بحبوحه ی عملیات،

اگه عکسش رو ببینم، محبت پدر و فرزندی کار دستم بده و حواسم بره پیشش".

نگاهش کردم. چه می توانستم بگویم؟

گفتم: " خیلی خب،پس باشه هر وقت خودت دیدی، من هم می بینم".

ــــــــــــــــــــــــ

خاطره ای از شهید مهدی زین الدین/

تو که آن بالا نشستی، ص 39-40

باید مدارسمان را به سنگر تعلیم و تعلم تبدیل کنیم،

و در کنار آن، دانش آموزانمان باید سربازان

همیشه آماده لشکر امام زمان (عج) باشند.

..................................................................

به کودکانمان باید بیاموزیم که قانونی جز قرآن نیست

و مملکتی جز اسلام برای سعادت و خوشبختی وجود ندارد

و هدفی جز برپا نمودن حکومت عدل اسلامی نداریم؛

زیرا که خدایمان از ما این را خواسته و رضای خدایمان در این است.

..................................................................

همکارانم، که تمام بار آینده کشور بر دوش شماست؛ خدا را براعمال خود ناظر بدانید و رضای او را در کارهایتان طلب کنید، افکارتان را از چارچوب قوانین مدرسه بیرون آورید و در عوض به حجم کتاب و اندازه وقت درسی هفته توجه نکنید، بیاموزید و بیاموزانید، این کودکان تشنه علم و حقیقتند؛ این کودکان سربازان قهرمان مهدی (عج) اند؛ این کودکان انشاءالله خلیفه الله اند، مبادا مطالبی را که وجداناً و قلباً می دانید برای آموزش آنها لازم است به علت کمی وقت و فشار درس ها به آن ها نگویید؛ ساعات کار خود را گسترش دهید؛ برای تعلیم به دنبال کودکان بروید، آن ها غیر از مدرسه در بسیج و مساجد هستند به سراغ آنها بروید. هر شب ساعتی از وقت خود را در مساجد، مدارس به تعلیم دانش آموزان و آموزش سواد به بی سوادان بگذرانید. تا آنجا که می توانید برای پیشرفت اسلام و انقلاب خدمت کنید.

بچه ها توی کانال گیر افتاده بودند. تیربارچی عراقی بدجوری روی کانال آتیش می ریخت کسی جیگر نمی کرد سرش را بالای کانال ببره، پیشروی متوقف شده بود. فرمانده گروهان ازعقب، ستون را شکافت و خودش را به سرستون رساند. تیربار عراقی بی وقفه باران گلوله را با شدت بیشتری روی کانال می ریخت. فرمانده علت توقف را جویا شد. همه با نگاهشان بالای کانال را نشان دادند. اضطراب و ترس در چهره ها به خوبی نمایان بود. باد سرد دی ماه روی سطح آب کانال ماهی می پیچید و با خود سوز و سرما به همراه داشت. سرما تا عمق استخوان نفوذ می کرد. یک آن درمیان بهت و حیرت نیروها فرمانده دست خود را به لبه کانال گیر داد و با یک جهش خود را بالای کانال رساند. صدای تکبیر کشدار بلندی در دشت شنیده شد. بچه ها از دیدن آن صحنه ی هیجان انگیز شارژ روحی شدند. گویی خون تازه ای در رگهایشان به جریان افتاد. قلبشان تندتر زد. افراد دسته جمعی به بالای کانال خیز برداشتند. صدای یاحسین و یا زهرا در دشت طنین انداز شد . صدای تیربار بسیجی ها واضح تر و رساتر از هر تیرباری دردشت پیچید. موشک آر پی جی با صدای فشی... هوا را شکافت و به پیش رفت . رفت و رفت و رفت و درست درمرکزسنگر تیربار عراقی منفجر شد. در همین لحظات تیری به پیشانی فرمانده فداکار نشست فرمانده از پشت داخل همان کانال افتاد . به دیواره کانال تکیه داد. به سرعت خون از پیشانی خاک آلودش و پشت سرش راه باز کرد و لباسش را تر نمود. آرام آرام سر فرمانده بی حس شد و روی گردنش افتاد. روح بلند فرمانده بسیجی ها به آسمان پرواز کرد... یادش به خیر همیشه ورد زبانش این جمله بود. ما الهی هستیم. سلام و درود خدا بر روح مطهر استاد شهید حاج محمود موافق که الهی بود و الهی زندگی کرد. شادی روحشان صلوات