خوشحال و شاد و خندانم، قدر مولا رو میدانم

خنده کنم من دست بزنم من، یا علی گویم شادانم 

تا جان در بدنم دارم، مهرت را به دلم دارم

ای علی جانم تا تو رو دارم، غصه ندارم خندانم 

دیشب خواب تو را دیدم، با لبخند تو خندیدم

شادی کنم من وقتی تو شادی، با غم تو من گریانم 

سلطان دل ما هستی حق با تو و تو با حق هستی 

ای علی جانم از تو امامم هر چه که دانم کم دانم

کُلُوا مِنَ الطَّیِّبات

یعنی بخور سبزیجات

غذاهای خوشمزه

میوه ی خوب و تازه

اما تا می توانی

نخور پفک قاقالی

تا تندرست بمونی

درد و غم رو برونی

ای کودک خوش خوراک

بخور خوردنی پاک

کُلُوا مِنَ الطَّیِّبات

نه چیپس پفک آب نبات

باغ سبز میهن است

خانه ی زیبای ما

پرچمی دارد قشنگ

با سه رنگ آشنا

قرمز و سبز و سفید

رنگ های شاد آن

ایستاده سرفراز

زیر سقف آسمان

لاله ای خوشرنگ است

روی آن قلب سفید

هم نشانی از خداست

هم نشانی از شهید

سپیده زد، سپیده

وقت سحر رسیده

خاموش شده ستاره

صبح اومده دوباره

***

خروس پر طلایی

با پاهای حنایی

قوقولی قوقو میخونه

تو کوچه و تو خونه

اذان میگن دوباره

از مسجد و مناره

***

بابام پامیشه از خواب

میره لب حوض آب

می شوید او دست و رو

با آب میگیره وضو

تمیز و پاکیزه باز

میاد سر جانماز

***

من هم کنار بابا

نماز میخوانم حالا

برای بچه هایمان بخوانیم

جنگه ولی بی ترکش 

با آرامش؛ بی ارتش

کی گفته جنگ تمومه

خواب و خوراک حرومه

تازه شروعِ کاره

موشک شده ماهواره!

بجای شیمیایی

فیلمهای سینمایی

بجای تانک و موشک

شبهه و تردید و شک

بجای جنگ و جدل 

سی دی های مبتذل

بجای جنگ و فریاد

اسلحه شد اعتیاد

میگن میخوایم شاد باشیم 

میخوان که معتاد باشیم

حال و هوای تازه

نعشگی و خمیازه

خدا و دین غریب شد

دینداری هم عجیب شد

بد حجابی قشنگ شد

مهدی (عج) شده فراموش

غیرَتا گشته خاموش

اما ماها بیداریم

از هرزگی بیزاریم

بسم رب الشهداء...

من تو این 16 سالی که از خدا عمر گرفتم در مورد رفاقت و اینجور بحثا خییییلییی تجربه کسب کردم، خیلی هم سعی کردم یدونه خوبش رو داشته باشم که هم به درد دنیام بخوره هم به درد آخرتم.... البته اینو تو سه چهار سال اخیر بهش رسیدم که رفیق باید به درد آخرت آدم بخوره، ینی باید بگم قبلاً خیلی تو این فازا نبودم... تو دوران راهنمایی که تازه رفته بودم تو این ماجراها، فکر می کردم رفیقام دیگه خیلی خوبن. ینی دیگه بهتر از اونا نیست... ولی بعد یه مدت که ازشون جدا شدم، دیدم نه اونا هم فقط بعضی جاها باهام دوست بودن ... یه سال که اومدم بالاتر، رفیقای جدید پیدا کردم و باز هم همین جریان و باز هم من همین اشتباه رو مرتکب شدم. دوباره یه سال گذشت کم کم داشت اون ماجراها و اون دلبستگی ها و وابستگی های الکی و بیخود پیش میومد که یکی از رفیقام جلوشو گرفت... خب حالا میریم سراغ رفیق با مرام... میگن رفیق با مرام رفیقیه که اشکالاتتو بهت بگه... این رفیق ما هر وقت از من کار اشتباهی میدید رفتارشو باهام عوض می کرد... اون دفعه های اول که رفتارشو با من بد می کرد، من ناراحت می شدم ولی بعداً فهمیدم که دلیل این کارش چیه... هر وقت هم ازش می پرسیدم چرا بداخلاقی؟! می گفت برو ببین تو این هفته چیکار کردی... خداروشکر الآن از اینجور رفیقا دو سه تا دارم. رفیق باید باعث پیشرفت دوستش باشه... ینی کاری کنه، اگه رفیقش هم نخواست ثواب کنه به زور ثواب کنه یا اگر دوستش خواست گناه کنه باز تبدیل به ثوابش کنه... از اینجور اتفاقا برا من زیاد افتاده... خب من دیگه برم، خلاصش این که مواظب رفاقتاتون و رفیقاتون باشید...

... علی آقا از تهران ...