کودک نمی‌تواند «نه» بشنود...

* به‌محض شنیدن تقاضای کودک، «نه» نگویید. ابتدا بررسی کنید، اگر دلیلی منطقی داشتید، «نه» بگویید و اگر دلیلی ندارید یا قبول کنید و یا قول دقیقی برای آینده به او بدهید.

* به‌صورت پرسشی پاسخ ندهید؛ برای مثال اگر کودک بستنی خواست، نگویید «فکر نمی‌کنی نزدیک شامه!» بلکه بگویید «نه!»

* به‌گونه‌ای پاسخ ندهید که مجبور به بحث کردن شوید؛ برای «نه» گفتن خیلی دلیل نیاورید تا کودک هم یکی‌یکی آن‌ها را رد کند و بحث و جدل پیش بیاید.

* بعد از پاسخ روشن و کوتاه «نه»، چراها و نق‌زدن‌های کودک را نادیده بگیرید.

* اگر نادیده گرفتن برایتان سخت است، بعد از هر بار نق زدن کودک، جمله کوتاه آخر خود را البته با همان لحن، تکرار کنید. مثلاً «شکلات، بی شکلات!»

* عدم همکاری او را با محرومیت، تنبیه کنید. برای مثال او را به اتاقش بفرستید و یا از تماشای برنامه کودک منعش کنید.

* به همکاری کودک امتیاز دهید؛ هر چند امتیاز یک جایزه.

# پی نوشت :

ماهنامه خانه خوبان، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، معاونت تربیتی فرهنگی.

کودک دو ساله ای هنگامی که میخواست از درون یخچال ظرف شیر را بردارد از دستش افتاد.

ناگهان مادرش رسید و گفت:

چه خرابکاری جالبی!

من هرگز ندیده بودم شیری اینجوری به زمین بپاشد.

دلت میخواهد قبل از اینکه شیرها را پاک کنیم، روی آنها بازی کنی؟

در انتها مادر گفت میدانی بعد از هر خرابکاری باید آنرا پاک کنی؟

دوست داری از پارچه یا حوله یا اسفنج کدامیک استفاده کنی؟

بیا به حیاط برویم و ظرفی را پر از آب کنیم و راهی را پیدا کنیم.

تا بتوان با دو دست کوچک هم بدون اینکه زمین بیافتد حمل کنیم.

به نظر شما مادر کودک روانشناس بود. فیزیکدان بود. معلم بود. چه بود؟

نمیدانم. ولی آن کودک الان دانشمند پزشکی است...

با کودک دعواکن ولی بر روی کاغذ

اگر از کودک ناراحتی؛ یک کاغذ بردار و یک مداد،

هرچه خواستی به او بگویی, روی کاغذ بنویس.

خواستی داد هم بکشی فقط کلماتت را روی کاغذ درشت تر کن،

نه صدایت را!

آرام که شدی، برگرد و کاغذت را نگاه کن.

آنوقت خودت قضاوت کن...

حالا میتوانی تمام خشم نوشته هایت را با پاک کن عزیزت پاک کنی!

دل کودک را هم نشکسته ای, وجدانت را هم نیازرده ای.

خرجش همان مداد و پاک کن بود، نه بغض و پشیمانی.

حاج آقا علیرضا پناهیان: امروز خیلی از پدر و مادرها از دست فرزندانشان گله‌مند هستند که : «ما چه‌کار کنیم تا بچه‌های ما نمازخوان بشوند؟ چه‌کار کنیم تا کارهای بد نکنند؟ تا بی‌ادب نشوند؟» باید به این پدر و مادرها گفت: شما خودتان جلوی فرزندانتان چقدر مبارزه با نفس کرده‌اید؟ اینکه آدم خوبی باشید کفایت نمی‌کند و در تربیت فرزند به درد نمی‌خورد؛ بلکه فرزندتان باید مبارزه با نفس کردن را در شما ببیند تا تأثیر بگیرد. مثلاً اگر شما به صورت ژنتیکی آدم مهربان یا خوش‌اخلاقی باشید این زیاد به دردِ تربیت بچه شما نمی‌خورد. مهم این است که چند بار جلوی فرزندتان پا روی نفس خودتان گذاشته‌اید و دوست‌داشتنی‌ خود را قربانی کرده‌اید و بچه شما این را فهمیده است؟ اگر این کار را جلوی بچه خودتان انجام نداده‌‌اید، انتظار نداشته باشید که راه‌حلی برای درست کردن فرزند خود پیدا کنید!