بچه اگر از همان طفولیت هم غیبت بکند، نباید بگویید هنوز که مکلّف نشده است و یا هنوز تکلیف بر عهده اش نمی باشد. نه، عادت می کند. چطور بچه اگر قبل از تکلیف سیگار بکشد و یا معتاد شود قبول نمی کنید که بگویید چون بچه است و هنوز مکلّف نیست، چه اشکالی دارد که هروئینی بشود، یا چون هنوز مکلّف نیست، تریاکی یا سیگاری بشود اشکالی ندارد، نه! شما می گویید چه فرقی می کند؟ انسان وقتی که عادت کند، ضایع می شود. این هم عادت به کار بدی است، بچه که انجام بدهد، دیگر بدتر است. غیبت چه فرقی با آن کارها دارد؟ اگر بچه به یک کار بدی معتاد شد و وقتی هم که بزرگ شد دیگر نتوانست آن کار را ترک کند، چقدر از پدر و مادری که جلوی او را نگرفته اند ناراحت می شود.
آیت اللّـه حائــری شیــرازی
... برگرفته از ذریه طیبه ...
یک مربی، می تواند با خوب شنیدن و کمتر حرف زدن، به دو دلیل تأثیر کلام خویش را افزایش داده، بر محبوبیت خود بیفزاید؛
اول: آنکه هرچه انسان کمتر سخن بگوید، از آفات بد زبانی نظیر: مسخره کردن، دروغ، تهمت، غیبت و… که همگی از بین برنده شخصیت حقیقی انسان، باعث بدبینی اجتماع و کم شدن اعتماد دیگران به انسان می شود، دوری نموده است. همانطور که هر سال اداره راهنمایی و رانندگی نتیجه آمار خویش پیرامون خطر سازترین وسیله نقلیه سال را اعلام کرده و به مردم هشدار می دهند، وجود مقدس ائمه معصومین (علیه السلام) نیز در موقعیت های گوناگون و با بیان های متفاوت هشدار داده اند که خطرسازترین و گناه سازترین عضو از اعضای بدن انسان، زبان اوست.
پیامبر گرامی اسلام (ص) در این باره می فرمایند:
«بیشترین خطاها و گناهان آدمیزاد در زبان اوست.»
دوم: هر چه انسان کمتر سخن بگوید، همان سخنان کمِ او، از اهمیت بیشتری برخوردار شده، دیگران منتظر سخن گفتن او می مانند و با اشتیاق بیشتری سخنانش را شنیده و می پذیرند؛
همانطور که امیرمومنان، حضرت علی (ع) می فرمایند:
«هر که زبانش را نگه دارد، خودش را گرامی داشته است.»
اصولاً انسان ها بیشتر دوست دارند صحبت کنند تا اینکه شنونده باشند و به همین خاطر است که اگر کمی با دقت به حرف هایشان گوش دهید، جای زیادی در قلبشان باز می کنید و بسیار محبوب می شوید. نکته این جاست که فقط خوب گوش دادن کافی نیست بلکه باید متکلم، مطمئن باشد که شما خوب و با دقت زیاد به حرفش گوش می دهید.
حضرت علی (ع) می فرمایند:
«هر که خوب گوش کند، زود بهره مند شود.»
نگاه کردن به ساعت یا در و دیوار، خیره شدن به چهره متکلم و با سکوت سر را تکان دادن و یا سوالاتی مانند “چی؟” یا «چی گفتی؟» یا جملاتی از قبیل: «از اول بگو…» نمایانگر بی توجهی شما به کلام مخاطب است و نه تنها محبتی را زیاد نکرده و صمیمیتی به وجود نمی آورد بلکه باعث سردی روابط می شود. «هنگامی که فرصت شنیدن ندارید، بهترین کار این است که عذر خواهی کرده، وقت بهتری را برای راحت گوش دادن مشخص کنید و باور کنید که این کار، تأثیر بهتری از این پا و آن پا کردن و به زور تحمل نمودن سخنان مخاطب در او خواهد داشت.»
والدین عزیز، توجه داشته باشید: هنگامی که متمرکز بر انجام کاری هستید یا خسته و بی حوصله اید و فرزندتان بدون ملاحظه این موقعیت، شروع به صحبت کردن با شما می کند و یا سوالی می پرسد، اگر نمی توانید گوش سپردن و پاسخ دادن به فرزندتان را در اولویت قرار دهید، حتماً از او عذر خواهی کنید و مودبانه خواهش کنید بعداً حرفش را بزند.
... برگرفته از تربیت اسلامی ...
