مربّی باید نقش راهنما و هدایت کننده داشته باشه و کارها رو مدیریت و رهبری کنه

و نباید نقش خودش رو با یک مشاور اشتباه بگیره.

یعنی چی:
یعنی نباید بشینه یه گوشه هِی نصیحت کنه و مشورت بده و راهنمایی بده و حرف بزنه...

باید برای همه بستر سازی کنه تو برنامه های مختلف کاریش.

و خودش در عمل، نقشِ هدایت گریش رو نشون بده.

چرا به معلم می گویند پدر دوم ؟

اگر پدر یک نفر را مثل خودش تولید می کند،

معلم هم یک نفر را درست مثل خودش بوجود می آورد 

(البته از لحاظ روحی و روانی)

تربیت دینی یعنی :

"طوری دینداری کن که دیگران تربیت شوند."

نباید با بچه ها آنقدر شوخی کرد که براشون دیگه مهم نباشیم

یا باصطلاح لوس به نظر بیایم.

.........................

حضرت امیر (ع) :

"شوخی زیاد، هیبت آدمی را از بین می برد."

تا به چیزی عمل نکنیم، توصیه و سفارش اون کار به دیگران فایده ای نداره.

عالِم بدون عمل کلامش بی تأثیر است.

پس به هر حرفی که می زنیم باید عامل باشیم.

................................

قرآن کریم :

وقتی ما در مقام مخاطب قرار گرفتیم :

باید ببینیم چه می گوید؟

نه اینکه که می گوید؟

................................

امام باقر (ع) :

« اُنظُر اِلی ما قال وَ لا تَنظُر اِلی مَن قال » 

چون مخاطب ما بچه ها هستن،

باید با زبان خودشون باهاشون صحبت کرد

(ساده و روان)

........................................

قرآن کریم :

« وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ ... »

و ما هیچ پیامبرى را جز به زبان قومش نفرستادیم، تا [حقایق را] براى آنان بیان کند ...

رسول اکرم (ص) :

« مَن کانَ عِندَهٌ صَبِیٌ فَلیَتَصابَّ لَه »

هرکس که در نزدش کودکی است

باید با زبان خودش (خود کودک) با او صحبت کند.