💠 به حرف کودک گوش دهید و به سوالات آنها جواب دهید .

💠 به کودکان خود احترام بگذارید و با آنها محترمانه برخورد کنید .

💠 لطفا، خواهش میکنم ، متشکرم عزیزم،  بفرمایید فرشته من و .....

💠 به کودکان اجازه دهید که در برطرف کردن مشکلاتشان تصمیم گیرنده باشند.

⛔️ از الفاظ رکیک و زشت استفاده نکنید چرا که به آنها آسیب روحی وارد می شود.

⛔️ دست و پا چلفتی، بی عرضه، لوس، تنبل و...

💠 رفتارها و اعمال خوبی را که انجام داده اند بارها یاد کنید و در حضور جمع از او تعریف کنید.

⛔️ کودکانتان را با دیگران مقایسه نکنید.

💠 قابلیت ها و استعدادهای کودک را شناسایی کنید و آنها را تقویت نمایید.

💠 اجازه دهید کودک بعضی شکستها را تجربه کند.

این کار باعث می شود تجربه های جدید کسب کرده

و در فعالیتهای بعدی تجربه ها به کمک او می آید.

 حضرت علامه طباطبایی درباره شرط یک تربیت خوب فرمودند:

 «تربیتی دارای اثر صالح است که مربّیِ آن، دارای ایمان به آن چه که به متعلّم می آموزد باشد.

علاوه بر این، عملش با علمش مطابقت کند و اما کسی که اصلاً به گفته های خود ایمان ندارد

و یا بر طبق آن عمل نمی کند، امید خیری از تربیتش [نسبت به دیگران] نباید داشت.»

 «حکمت زلال»- ص ۱۷۷

شاید برای یه سری مربیا، شیطون دامِش رو پهن کنه و بگه:

بابا پیامبر هم نتونست یه سری رو آدم کنه، بی خیال شوووو، آدم بشو نیستن!!!

کارایِ تو هم بی فایده ست. یعنی تو از پیامبر بالاتری!!!

جوابش این دوتا نکته ست:

یکی اینکه پیامبر برای همه هدایت رو میخواست نه فقط برای یه عدّه،

اونایی که نخواستن، خودشون مقصّر بودن، و الّا پیغمبر برای همه وقت میذاشت.

و نکته دیگه این آیه ست (مخصوصا قسمت اول آیه)؛ یعنی ما فقط باید تا جایی که میتونیم

خودمون و دیگران رو از این گنداب فسادی که دنیارو فراگرفته دور کنیم و نجات بدیم.

" یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا

وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَیْهَا مَلَائِکَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَّا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ "

سوره تحریم آیه ۶

 ﺍﻯ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ! ﺧﻮﺩ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺗﺸﻰ ﻛﻪ ﻫﻴﺰم ﺁﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺍﺳﺖ، ﺣﻔﻆ ﻛﻨﻴﺪ.

ﺑﺮ ﺁﻥ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﻰ ﺧﺸﻦ ﻭ ﺳﺨﺖ ﮔﻴﺮ ﮔﻤﺎﺭﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ، ﺳﺮﭘﻴﭽﻰ ﻧﻤﻰ  ﻛﻨﻨﺪ،

ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣأﻣﻮﺭﻧﺪ، ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ.

خانم معلم پس از یکی دو بار آموزش درس، از شاگردانش پرسید: چه کسی متوجه نشده است؟ 

سه نفر از شاگردان دستشان را بالا بردند. معلم گفت: بیایید جلوی تخته و چوب تنبیه خود را از  کیفش بیرون درآورد. 

همه دانش آموزان جا خوردند و متعجب و ترسان به خانم معلم نگاه می کردند. معلم به یکی از سه دانش آموز گفت: پسرم این چوب را بگیر و دو بار به کف دست من بزن. دانش آموز متعجب پرسید: به کف دست شما بزنم؟ به چه دلیل؟ 

معلم گفت: پسرم مطمئناً من در تدریسم موفق نبودم که شما متوجه درس نشدی. به همین دلیل باید تنبیه شوم.

دانش آموز اول دوبار به دست معلم زد و معلم از درد سوزش دستش، آهی کشید و چهره اش برافروخته شد. 

نوبت نفر دوم شد. دانش آموز دوم که گریه اش گرفته بود به معلم گفت: خانم معلم! به خدا من خودم دقت نکردم و یاد نگرفتم. من دوست ندارم با چوب به دست شما بزنم. از معلم اصرار و دانش آموز انکار!

دیگر، تمامی دانش آموزان کلاس به گریه افتاده و از بازیگوشی های گاه و بیگاه داخل کلاس، هنگام درس دادن معلم شرمسار بودند.

از آن روز دانش آموزان کلاس از ترس تنبیه شدن معلمشان جرأت درس نخواندن نداشتند.

یکی از مدرسین تجربه ای ناخوشایند در کلاس خود داشتند که بدنبال راهکار بودند؛

تجربه ایشان و راهکار پیشنهادی را برای استفاده دیگر مدرسین عرض می کنم :

- یکی از فراگیران ۲۰ دقیقه دیر به کلاس آمد و به ایشان گفتم چرا دیر آمدید.

- گفتند حالا که آمدم به بقیه هم همینطور گیر می دهید !!

- کلاس را ادامه دادم و ایشان شروع کرد به ایجاد دردسر و سوالهای بی ربط و ... 

با آنکه آرامش خودم را حفظ کرده بودم ولی تحملش برایم در کلاس سخت بود و سوالات و چالشهای او کلاس را شاکی کرده بود.

مدتی گذشت و در اواسط کلاس با اعلام این مطلب که کلاس بدرد نمی خورد، کلاس را ترک کرد.

....................

در مورد کیس مذکور و چالش در تدریس،

نکات زیر به ذهنم می رسد

که خدمت دوستان علاقمند به تدریس عرض می کنم :

 تأخیر ورود افراد در ابتدای کلاس امریست عادی و نباید با این چالش برخورد قهری نمود.

در زمان ورود فرد جدید به کلاس اگر در حال صحبت هستید، سکوت کنید و با سلام و احترام، ایشان را به محل های خالی راهنمایی کنید. 

بدانید که این فرد بدلیل تأخیر، کمی استرس دارد پس مراقب ایشان باشید، شاید بعضی از فراگیران بخواهند با ایشان شوخی نمایند یا اذیتش نمایند که شما باید مراقب رفتارهای اینچنین باشید.

اگر فردی در کلاس با شما شروع به تقابل کرد، خونسردی خود را حفظ کنید. از حمله ایشان ناراحت نشوید و ریشه این تعارض را بررسی کنید؟! احتمال زیاد عامل آن خودتان هستید.

از قدرت خود در کلاس استفاده نکنید.

به صحبتهای ایشان خوب گوش کنید.

اگر متوجه شدید که هدفش مقابله با شماست، با ایشان مقابله نکنید.

 از نیرو و انرژی بقیه کلاس، برای ساکت کردن ایشان و پاسخ به حمله های غیر منطقی ایشان استفاده کنید.

 هیچوقت خودتان را سپر قرار ندهید. شما چه ببرید و چه ببازید باخته اید.

در زمان برگزاری کلاس، مدیر کلاس شما هستید و نباید کسی را برنجانید و یا کسی باعث رنجش شما و دیگران شود.

اگر در کلاس فردی از شما ناراحت شد، حتماً بعد از کلاس با ایشان صحبت کنید و از دلش در بیاورید.

شما سه نقش مهم دارید که این نقشها شما را در چشم فراگیران بزرگ می کند.

این سه نقش به سه میم مشهور هستند. 

_ م مثل میزبان. یعنی فراگیران مهمان شما هستند پس میزبان خوبی باشید.

_ م مثل مربی. مثل یک مربی اهداف رفتاری کلاس را محقق کنید. برای ایجاد یادگیری اگر لازم شد مثل یک مربی سخت گیر باشید. 

م مثل مادر. نگاهی شبیه مادر یا پدر به فراگیران داشته باشید.

فنون تدریس و مهارتهای ارتباطی کم اهمیت تر از تسلط به محتوا نیست، پس تا می توانید مهارتهای ارتباطی و مهارتهای تدریس خود را توسعه دهید.

... محمدباقر مرادی ...

مجله خانواده سبز: 

در مورد پول توجیبی و مقدار آن، متعادل عمل کنید. برخی از والدین تخصیص مبلغی به این منظور را بی دلیل می دانند، در حالی که اهمیت دادن به این مسئله از اهمیت زیادی برخوردار است. 

وقتی کودک شما بزرگ تر می شود و راهی مدرسه، شرایط تربیتی او وارد مرحله جدیدی می شود. مرحله ای که تا حدود زیادی بُعد اجتماعی نیز پیدا می کند و ملزومات رفتاری خاصی را نیز اقتضا می کند. یکی از مواردی که در این زمان پیش می آید، مربوط به مسائل مالی است. پول، نحوه دریافت و برنامه ریزی برای هزینه و پس انداز آن، در همین ایام به کودک آموخته می شود و پایه رفتارهای اقتصادی او در آینده را پی ریزی خواهد کرد. بنابراین درخصوص پول توجیبی چند نکته را باید در نظر داشت. با ما همراه باشید ...

یه بار با پسرم توی حیاط داشتم بازی می کردم.

وقت اذان شد.

به پسرم گفتم، خب من برم نماز، بعدِ نماز برمی گردم.

پسرم پرسید: منم بیام؟!

گفتم: نمیدونم.

پسرم گفت: 

عِـــــــه بـــابـــا، بیا ادامه بدیم.

گفتم:

نـــه دیگه... اذان شده من باید برم نماز بخونم، بعد نماز برمی گردم بازی می کنیم.

پسرم گفت: خب من بیام؟!

گفتم اگـــــر میخوای بیای، بیا دیگه.

پسرم گفت:

 آخه من سختمه، بازی شیرینه. میخوام ادامش بدم.

به پسرم گفتم:

اتفاقاً برای منم بازی کردن شیریـنه، منم سختمه.

ولی خــــدا گفته، منم باید بگم چشم.

پسرم گفت:

عِه بابا برای شما هم سخته؟!

گفتــــم: " آره "

پرسید: پس چرا میری نماز بخونی؟!

گفتم: آدم تا یه کار " سخـــت " نکنه آدم نمیشه.

میخوام آدم شم.

گفت: خب منم میام. 

تمــــــــوم شد.

دیگه تو خونمون به کسی نگفتیم نماز بخون.

آدم راستشو بگه بهتر نیست؟!

... نقل از حاج آقا پناهیان ...